De plaats waar we hier verblijven ligt aan de weg die van de hoofdstad Managua, naar het Zuid-Oosten van het land loopt. Het is groter dan een dorp maar toch geen stad, het valt met niets in België te vergelijken. Enkel in het centrum, El Centro, is de straat verhard, alle andere straten bestaan uit zand, stenen en putten. De auto's die hier zigzaggen tussen de putten zijn kleine personen auto's en 4x4 met een laadbak waarin alles vervoerd wordt.
Los carros zijn hier enkel voor de rijkeren, want 1liter benzine kost hier 23 cordobas, bijna 1 euro. Als voetganger op straat moet je altijd voorrang geven aan alle auto's en moto's, iets waar ik me moeilijk aan kan aanpassen.
De winkels hier zijn kleine kraampjes bij mensen thuis. Ze verkopen van alles tegen de gangbare prijzen. Er zijn er een drie-tal supermarkten die niet veel groter zijn dan kruideniers bij ons. Deze zijn niet goedkoper dan de kleine winkeltjes, Pulperias, maar er is wel meer keuze. Ook komen er vaak mensen aan huis dingen verkopen en dan vooral eten. Deze mensen zijn vaak uren onderweg om hun brood te kunnen verdienen, vandaar dat we snel iets van hun kopen.
Op zondag wordt er op verschillende plaatsen in het dorp geslacht. Ik ben een keer mee vlees gaan kopen en zag vanuit de deuropening hoe het eruit zag. Het viel me vooral op dat weinig aandacht aan hygiëne besteed werd en voor iedereen leek het ook normaal om een zwerm vliegen op het vlees te zien. Soms komen de slagers op voorhand vragen welk stuk vlees we van het varken of de koe zouden willen, dan komen ze het zelf aan huis brengen. Niets van het vlees is bereid, gewoon een 'puur' stuk vlees. Niets wordt weggegooid, alles wordt door iets of iemand opgegeten.
Floriaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten