Dit is het gastenverblijf van Finca Magdalena. Op de betonnen grond worden de koffiebonen gedroogd.
Om 4u ´s ochtends namen we de bus naar Managua en vandaar naar San Jorge, waar we de boot namen naar het eiland in het meer van Nicaragua. Om 10 uur ´s morgens konden we op het eiland op zoek gaan naar een verblijfplaats. Op het eiland zijn 2 grote vulkanen, Maderas en Concepcion. We wilden de eerste beklimmen en besloten een slaapplaats in de buurt te zoeken. Finca Magdalena lag aan de voet van deze vulkaan en leek dus de beste optie. Toevallig kwamen we Evi en Wesley opweg tegen en besloten om met ons vieren de volgende dag naar boven te gaan. Inti en Evi waren hier lang geleden met hun vader, Werner, al geweest. Ze herkenden hier dus nog veel, maar de prijzen waren hard de hoogte in gegaan.
In Finca Magdalena werken er verschillende boerenfamilies samen om hun brood te verdienen. Het is een rustige aangename plaats in de natuur met uitzicht op het meer. Wat tegenviel was dat alles in dollars berekend werd, en het dus echte toeristenprijzen waren.
Er werd ons aangeraden om met een gids te vertrekken omdat er veel ongelukken met beklimmers hebben plaatsgevonden. Dit kostte naar onze mening teveel en het leek ons ook leuker enkel met ons vieren te gaan.
De beklimming bouwde zich langzaam op van mais-, koffie- en bananen-plantages tot dichtbegroeid en vochtig oerwoud met moeilijke paadjes.
Na 3 uur doorstappen bereikten we de top, hier zagen we veel groepjes toeristen met hun gids. Achter het hoogste punt lag lager gelegen de krater met een meer in. We konden voor het eerst dalen en zagen een nat grasveld met een hele dikke laag mist boven. Deze trok gelukkig een beetje op waardoor we een stukje van het meer konden zien. Het had iets filmachtig en Inti wou graag een duik nemen. Op dat moment begon het heel hard te regenen en moesten we schuilen voor het fototoestel. Al snel gingen we terug uit de krater en daalden terug af naar de boerderij.
Onderweg naar een andere plaats op het eiland sprak Inti met een Bask over de vulkaan en kwam zo te weten dat de jeuk die ze na het zwemmen in het kratermeer had, door het water kwam.
We bleven nog twee dagen op het eiland met het doel om met ons 2 de andere vulkaan te beklimmen, maar door onze nog doorweekte schoenen en het slecht weer besloten we om het eiland te verkennen.
Het is moeilijk te beschrijven hoe de sfeer hier echt is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten