Santiaguito

Dit is La Barrera aan de buitenkant.


Hier staan de stieren te wachten op hun entree in de arena.

Eén van de vele gevechten.

De ruiters in de regen.

De Chicheros alles aan het geven.

Ons dorp is ingedeeld in verschillende wijken, straatnummers bestaan hier niet. Om
ergens te geraken of een brief te sturen, moet men dus een uitleg vragen. Zo is ons
adres: Frente al policlinico, Barrio Santiago. Dit betekent: voor het kliniek,
Santiagowijk. Ondertussen is dit kliniek veranderd in een soort kerk voor de rijke
mensen van het dorp, maar het adres houden we toch bij het oude.
Onze wijk is dus Santiago en sinds dat ik weet, is de 25ste juli de dag van de
heilige Santiago, die uitbundig wordt gevierd met stierenfeesten. Dit feest begint
met La velada del Santo, waarbij een hele mis wordt opgedragen aan de heilige,
allerlei verschillende wedstrijden plaatsvinden, zoals om ter eertse een Nacatamal
(een massa gemaakt van maiz met vlees en groenten, gewikkeld in bananenbladeren)
verslinden en het uitdelen van eten en snoepjes. Dit was vrijdag de 23ste.

De zaterdag begint dan de dag vanaf 4u ´s morgens met La Diana, een stoet van
Chicheros, de muzikanten, die geleid worden door een paar mensen van El Comité om
rum uit te delen aan de mannen die aankomen. El Comite bestaat uit een groep mensen
van El Barrio Santiago die de feesten organiseren. Zij zorgen voor alles, om te
beginnen met huis per huis rond te gaan in het dorp om geld bijeen te rapen. De
feesten worden dus eigenlijk gefinancieerd door het volk en voor het volk. Het
plezier van een Diana is dus al wandelend dansen door het dorp om de mensen wakker
en duidelijk te maken dat de feesten zijn begonnen. Deze stoet duurt amper 1 uur,
maar is heel tof. Tegen 12u ´s middags begint El Tope, een stoet van paarden samen
met de Chicheros en mensen die naar La Barrera gaan. La Barrera is de arena waar de

Zondag begint zoals zaterdag met een Diana, maar dan zonder Tope in de middag, in La
Barrera is het dan wel een topdag omdat het de rustdag is. Samen met wat vrienden
zijn we er naartoegegaan. De meesten zijn cowboy-achtig gekleed met een hoed en
botten. De vrouwen vallen op met hun hoge hakken en veel schmink. Floriaan en Wesley
hadden een cowboy-hoed van mijn moeder gekregen maar hebben deze toch niet durven
aandoen. Ik heb mijn hoge hakken en hemd toch wel aangetrokken.
Rond de Barrera is de sfeer heek feestelijk met alle eet-, drink- en dans-kraampjes. Wij zelf
zijn op de Barrera geweest, El Palco. Normaal gezien moet men 30 cordobas per persoon
betalen, maar we kennen de tickets verkoopster en zijn dus gratis binnengeglipt. Door een
paar treden van El Palco omhoog te gaan, hadden we een heel overzicht over de arena.
In de arena zelf zijn er 4 poorten. De eerste is om de stier binnen te laten en waar de mensen
zich ook op de stier plaatsen. Door de tweede poort gaan de stieren buiten de arena en worden
ze daar verlost van de lazzo´s. De derde poort is de grootste poort, langs waar de paarden van
de ruiters binnenkomen. De kleinste poort is waar de hulpverleners met hun draagberry uit
komen gelopen wanneer er een gewonde valt, wat nogal vaak gebeurde. Voor de rest bestaan
de stierenfeesten om zich te amuseren door naar de gevechten te kijken van de mannen onderling
in de arena, luisteren naar de Chicheros, mensen begroeten en vanalles drinken en eten.

Op maandag is er ook wat te doen in de Barrera, maar omdat het de laatste dag is,
wordt iedereen vuil gemaakt met modder. Deze feesten worden dan ook las fiestas
van los enlodados genoemd, lodo = modder. Het is op deze dag aangeraden om nooit
de mooiste kleren aan te doen of je moet buiten de Barrera zien te geraken voor dat
de stierenfeesten eindigen. Alle ruiters, Chicheros en mensen gaan in een stoet richting
het park om naar het vuurwerk te kijken. De feesten van Santiaguito eindigen met ´s avonds
op de dansvloer een laatste feest. We zijn er ook naartoe gegaan. De muziek verschilt nogal wat met
die van België. De dj´s wisselen tussen reggaeton, salsa, cumbia,.. Floriaan viel het vooral op dat er
continue in paren werd gedanst en omdat er bijna altijd minder vrouwen zijn, staan er aan de kant
veel mannen te wachten om hun kans te grijpen om een meisje ten dans te vragen. Ik heb er heel
hard van genoten en zelfs aan een danswedstrijd meegedaan voor de lol. Met Palo de Mayo,
shake muziek, moesten we laten zien wat we konden. De hoofdprijs was 600 cordobas en we waren
met 4 meisjes. Uiteindelijk heb ik samen met een ander meisje samen gewonnen en dus de pot
verdeeld. De 300 cordobas geef ik ergens in deze vakantie uit aan een mooi paar schoenen.

inti