We werden uitgenodigd om ´s morgens vroeg mee te gaan naar een grote boerderij. De mijnheer die ons uitnodigde, Don Federico, is een oude vriend van Inti haar vader. Hij bezit hier heel veel grond en heeft duizenden koeien verdeeld over een 10-tal boerderijen. Zijn zoon, die nu verantwoordelijk is voor een aantal boederijen, kwam ons om 5u30 thuis ophalen. Na een rit van drie kwartier door een prachtig landschap kwamen we aan op de boerderij die in dal lag. Er was bijna geen wolkje in de lucht, wat we hier nog niet zo heel veel gezien hebben in het regenseizoen. De koeien werden gemolken door ongeveer 10 werkers die met de hand en een emmer koe per koe molken. We kregen een groot glas verse melk. Er werden 300 koeien die ochtend gemolken en iedereen kende de naam van elke koe. Zelfs de baas, dat verbaasde mij enorm.
Nadat de koeien gemolken waren kregen we een ontbijt, gallo pinto, rijst met bonen. Federico vroeg of we met paarden een stuk van de 600 hectaren grote boerderij wilden bekijken. Op het eerste moment was ik niet overtuigd want ik had nog nooit op een paard gezeten. Maar op zo´n uitnodiging kun je natuurlijk geen nee zeggen. Daarop begon een werker 4 paarden voor ons te zadelen.
Toen we uiteindelijk op de paarden zaten vond ik het fantastisch. Het paard luisterde perfect en ik voelde me meteen op mijn gemak. Eerst stapten we langs een pas, maar daarna gingen we door de hoge grassen de heuvels op. Nu pas besefte ik hoe handig een paard kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten