Corinto

Met ons vier, Evi, Wesley, Floriaan en Inti, zijn we vier dagen samen weggeweest. De bedoeling was om een vulkaan te beklimmen. We vertrokken richting Léon, vermits Wesley het daar nog niet kende en omdat er daar in de buurt meerdere vulkanen liggen.

Onze plannen veranderden ter plaatse. We werden allebei ziek. Een paar minuten lopen was voldoende om helemaal op te zijn. Twee volle dagen zagen we niets anders dan de wc van het hotel.

Gelukkig had het hotel waar we verbleven ook een zwembad (de enige in héél Léon met deze luxe voor deze prijs).
Hierdoor hadden Evi en Wesley er toch nog iets aan. We hebben in Santo Tómas immers weinig zon gezien.

Na twee nachten in Léon voelden we ons gelukkig beter, maar nog niet berensterk om een vulkaan te kunnen beklimmen. Hierdoor besloten we om richting Corinto te gaan.

Corinto ligt aan de Pacifische oceaan en is de enigste plaats in Nicaragua die groot genoeg is voor een haven    die grote containerschepen kan ontvangen. Op internet lazen we over Corinto 'best seafood of Central America'. Dit sprak ons wel aan. Inti had haar pilletjes tegen een kreeftallergie ook gelukkig mee.

Op de volgende foto´s kunnen jullie het strand van Corinto zien.

Vanuit links: Wesley, Evi  en Floriaan.

Vanuit links: Wesley, Evi  en Inti.

In Corinto waren er nauwelijks auto´s te zien. Het meest gebruikte vervoermiddel van de bewoners waren fietsen. Wel waren er heel veel zware vrachtwagens op`bepaalde wegen die constant containers naar de haven af en aan voerden. 

We maakten vriendschap met 'taxi-chauffeur' die ons vieren verplaatste in heel Corinto. Hij bracht ons de tweede dag in Corinto naar het strand Paso Caballos. Dit was in de blakende hitte ongeveer 8km van Corinto. We wisten niet altijd goed of het niet te zwaar was, maar hij stond erop dat we altijd bleven zitten. Ook al sprong één van zijn vijf banden.

De weg naar Paso Caballos.

Het strand in Paso Caballos dat we niet verder mochten aflopen, omdat we daar gegarandeerd overvallen zouden worden  volgens iedereen die we daar tegenkwamen. Heel vriendelijk dat ze ons daar op wezen.
We hebben daar gebaad en gegeten in één van de hutjes.

Terug in Corinto hebben we vooral het centrum afgelopen.

Hier hebben we super lekkere 'batidos' (sapjes) gedronken. We waren allebei nog niet helemaal in orde, waardoor dit een paar keer onze maaltijd werd. We deelden vaak een bord, een extra bestek of bordje bijvragen is hier nooit een probleem. Maar toch...We hadden spijt dat we ons niet konden laten gaan in het eten (maar het was wel goedkoop).

In Managua, vanuit de taxi, zagen we een straatartiest aan het werk zoals we hier nog niet hadden gezien.

Terug in Santo Tomás konden we genieten van de frisse weer. In Léon en Corinto was het soms onaangenaam warm, zeker om te slapen.

De stierenfeesten waren ook begonnen in het dorp.

Hierboven zien jullie de jongeman die bij ons op de boerderij werkt. Hij genoot duidelijk van zijn vrije tijd en wij ook om hem bezig te zien.

Naar mate het einde naderde kwamen de beste stieren. De stier, genaamd 'El alacran' (de scorpioen) greep 'Chepe', onze werker.

Nadat hij hem de laatste keer in de lucht wierp, bleef hij roerloos liggen. We dachten iets heel ernstig. Na een paar seconden sprong hij toch terug levend recht. Hij kreeg direct 200córdobas van de organisatie omdat hij dapper de bekende stier had bespeeld en het publiek vermaakt.
De volgende dag verscheen hij bij ons thuis met een dikke kaak, waar de hoorn hem geraakt had. Pijn in zijn ribben, maar met een lach en met de vraag of we foto´s hadden kunnen nemen.

Een jongen die nog niet zo lang geleden kwam schilderen, blijkt nu de beste stier-rijder te zijn van het moment. Het publiek gaf hem zelfs geld voor zijn prestaties.

De velen verkopers ontbraken er ook niet aan.

De avocadoboom gaf dit jaar weer zijn zalige avocado´s. Deze zijn net rijp en gaan we nu als avondeten klaarmaken.

Morgen vertrekken we naar Managua en van daaruit gaan we met ons tweeën eindelijk een vulkaan beklimmen. Welke van allemaal weten we nog niet, dat vertellen we jullie als we terug zijn.